شعر

شاید آن روز که سهراب نوشت زندگی اجباریست
دلش از غصه حزین بود و غمین
حال من می گو یم
زندگی یک در و دروازه و دیوار که نیست
که نشد بال زد و پرواز کرد
زندگی اجبار نیست
      
زندگی بال و پری دارد و مهربان تر از مهتاب است
تو عبور خواهی کرد
از همان پنجره ها
با همان بال و پر پروانه
به همان زیبایی
به همان آسانی
زندگی صندوقچه ی اسرار پرستو ها نیست
         
زندگی آسان است
بی نهایت باید شد تا آن را یافت
          
زندگی ساده تر از امواج است
پس بیا تا بپریم
و تا شبنم آرامش صبح
تا صدای پر مرغان اقاقی بال و پر باز کنیم
تا توانیم که ازاول آغاز کنیم و تا نهایت برویم