جالبه واقعا چقدر زود دیر شد
امشب در خلوت تنهایی با اینکه فکر می کردم بعد از تمام شدن راحت می شم ولی دلم گرفت.
؛؛؛؛::::::::::::::::: و چه سخت تنک است حال و احوالم ::::::::::::::::؛؛؛؛؛
خوب به رسم تکرار روزگار حلام کنید. تمام شد وچه خوش بودنی خوب تمام شد و از فردا دوباره تکرار در پی است و کاش چنین نمی شد و خدا کند چنین نماند.
با درود فراوان بر حسن عزیز با شوخ طبعی همیشگی < علیزضای همیشه غایب < جناب موسی پور بازم شعبه شلوغ بود >رسول عزیز < سامان با ناصرش < خانوم حقی کاتب < خانوم حدادیان خوش مزاح < و همه دوستانی که در این مدت دور یا نزدیک با یکدیگر در یک بند گرفتار بودیم و چه خوش بندی بود.
اما جهت خیلی درام نشدن همه اسب ها رو زین کنیم >پر شور باشیم > کمر همت رو بلند ببندیم
و سلام کنیم به آینده که محکم و با تلاش آماده هستیم و در دست خواهیم گرفت.
افتادم و مصلحت چنین بود بی بند نگیرد آدمی پند
مستوجب این و بیش از اینم باشد که چو مردم خردمند
بنشینم و صبر پیشه گیرم دنباله کار خویش گیرم
به پایان آمد این دفتر. حکایت همچنان باقیست
وسلام
به راستی چه زود دیرمیشود.اماشهریار جان:
ساکنان دریا بعدازمدتی صدای امواج را نمیشنوندوچه تلخ است قصه عادت.
شهریار جان مرسی از اینکه هنوز به یادداری... امیدوارم در آینده نه چندان دور همه بروبچه های دیروز رو توی پست ها و موقعیت های عالی اجتماع ببینیم. به امید آن روز بدرود
سلام .اره دل منم خیلی تنگه برای اون روزا
دوست دارم یک باره دیگه ببینم همه بچهارو.