موانع مهم بر سر راه موفقیت

سلا م

تو این بخش میخوام به موانعی که موجب جلوگیری  ازرشد و پویایی فردی در هر زمینه ای می شود بپردازیم.

دو مانع مهم بر سر راه موفقییت ترس و تردید هستند.

ترس

مسائلی مانند ترس از شکست،فقر،خجالت و مورد بی اعتنایی قرار گرفتن که مانع از آن میشوند که اشخاص دست به کار شوند.

*به طور متوسط مردم کمتر از یک بار برای انجام دادن کاری دست به کار می شوند  و تلاش می کنند زیرا به محض این که به هدف خود می اندشند،این هراس ها آنها را کلافه می کنند و مانند دلو آبی بر یک آتش مختصر میل و خواسته های آنها را خاموش می کند.  

تردید

مانع ذهنی دوم که رابطه مستقیم با هراس دارد،تردید و دودلی است.ما به توانمندی های خود تردید می کنیم.ما دائما خود را با دیگران مقایسه می کنی و به این نتیجه می رسیم که دیگران از ما بهتر، با صلاحیت تر  و با هوش تر هستند!

نتیجه ((به اندازه کافی خوب نیستم))

راه برون رفت از موانع:

خوشبختانه،اگر در زمینه تردید و هراس نکته مثبتی وجود داشته باشد،آن نکته این است که اینها احساسات فرا گرفتنی هستند.آیا تا کنون به یک بچه منفی برخورد کرده اید؟بچه ها بدون کمترین تردید و هراسی متولد میشوند و آنچه را یاد گرفته اند، می توانند با نو آموختگی آن را از میان بردارند.فقط باید به اندازه کافی تمرین کنند.

پاد زهر تردید و هراس ، شجاعت و اعتماد به نفس است.برای رسیدن به شجاعت و اطمینان خاطر به دانش و مهارت احتیاج دارید.ترس و تردید اغلب ناشی از جهل و احساس نا بسندگی کردن است.هر چه برای رسید به هدفتان بیشتر بدانید ،هراس کمتری گریبان گیرتان می شود.

به اولین تجربه رانندگی خود فکر کنید به احتمال زیاد به شدت عصبی و دستپاچه بودید و اشتباهات زیادی را مرتکب میشدشد.ام به تدریج وقتی بر مهارتهای رانندگی مسلط شدید،رانندگی تان بهتر و بهتر شد و اطمینان خاطر شما افزایش یافت.

امروز ،شما با خیال راحت می توانید سوار اتومبیل تان بشوید و بدون کمترین نگرانی به هر جایی که می خواهید بروید. همین موضوع در باره مهارت هایی که برای دست یابی به هدف هایتان به آن احتیاج دارید صدق می کند .

در ماندگی فرا گرفته

دکتر مارتین سلگمن، استاد دانشگاه پنسیلوانیا،25 سال درباره پدیده ای که آن را ((درماندگی فرا گرفته))می نامن مطالعه کرده.سلگمن پس از بررسی چندید هزار نفر به این نتیجه رسید که 80 درصد مردم کم وبیش از در ماندگی و عجز فرا گرفته رنج می برند.

اشخاصی که این در ماندگی را فرا گرفته اند احساس می کنند نمی توانند به اهدافشان برسند.بزرگترین نشانه آن هم در این افراد استفاده از واژه(( نمی توانم)) است.هر گاه قربانیان این درماندگی به فرصت مناسبی بر می خورند یا هدف جدید پیدا می کنند ، بلا فاصله با ((من نمی توانم)) به آن واکنش نشان می دهند و بعد انواع دلیل و مدرک را می آورند تا ثابت کنند که دست یلبی به این هدف برایشان امکان پذیر نیست.

((نمی توانم در کارم پیشرفت کنم،نمی توانم شغل بهتری پیدا کنم،فرصت مطالعه کردن ندارم،نمی توانم اوقاتم رو کنترل کنم(قابل توجه خودم!!!)و جملاتی منفی دیگر از این قبیل....

هنری فورد می گوید:((اگر معتقدید که نمی توانید  یا می توانید کاری را انجام بدهید،به احتمال زیاد همینطوراست.))

راه غلبه بر این معضل این است که برای خود هدف های کوچکتری در نظر بگیرید،برنامه بریزید و همه روزه روی آن کار کنید.این گونه به تدریج شجاعت بیشتری پیدا می کنید و از اعتماد به نفس بیشتری بر خوردار می گردید.مثل اینکه عضلات خود را تقویت کنید.به مرور تردید ها و هراس هی شما ضعیف می شوند و شجاعت و اطمینان خاطر در شما رشد می کنند و حتی هدف هایتان بزرگتر می شود و دیری نمی پاید که دیگر کسی نم تواند مانع حرکت شما بشود.

دام راحتی خیال!

یکی دیگر از موانع ذهنی که با ید بر آ« غلبه کرد((دام راحتی خیال))است.بسیاری از اشخاص می خواهند در همین شرائطی که در آن به سر می برند باقی بمانند.این حیطه راحتی مانعی در برابر امید و آرزو،عزم و تصمیم و موفقیت است.مثل عادت به شغل فعلی، شرائط زندگی،سطح مسئولیت که به  فرد داده می شود و.... به نوعی که با آن چنان احساس راحتی می کند که حاظر به تعویض آن با چیز یا موقعیت بهتری نمی شود!

اگر فرد در این شرائط با در ماندگی فرا گرفته هم روبه رو شود،کمک به وی تقریبا غیر ممکن می شود.اجازه ندهید این شرائط برای شما رخ دهد.

راه خروج از این حیطه در نظر گرفتن هدف های بزرگ و چالش دار برای خود می باشد.بعد این هدف  بزرگ را به اهدف کوچکتری تقسیم کنید،زمان  رسیدن به آنها  را مشخص سازید و همه روزه روی آن کار کنید.  

تشکر..............